Latincesi

Hastalık Tanımı

Bakterinin optimum gelişme sıcaklığı 25-26 °C, maksimum sıcaklığı 34-35 °C'dir. Minimum sıcaklık isteği ise 12 °C'dir. Termal ölüm noktası 43-46 °C'dir. Bakteri, krem yeşil renkte canlı ur ve siğillerde bulunur. Ur ve siğiller bir taraftan yeni bulaşmalar yapar diğer taraftan da fazla ışık ve ısının tesiri ile koyu kahverengi çatlamış ve tepesi çökük bir görünüm alır. Böyle ur ve siğillerde hastalığı yapan bakteri ölür ve enfeksiyon yapamaz.

Yaşayış

Zeytin ağacı kanseri, zeytin ağacının gövde, dal ve sürgünlerinde değişik büyüklükte ur ve siğiller şeklinde görülür. Bunların büyüklüğü hastalığın bulaştığı yara büyüklüğü ile ilgilidir. Yıllık sürgünlerde yaprak, çiçek ve meyve dökümü sonucunda meydana gelen siğiller küçük ve yuvarlağımsıdır. Hasat sırasında sırık vuruğu, dolu yarası ve budama hataları nedeniyle hasıl olan urlar yaranın şekline göre değişik büyüklüktedir. Don çatlaklarında meydana gelen urlar ise dalı çatlaklar boyunca sarmış olarak görülür. Zeytin ağacı kanseri,zeytin ağacında meydana gelen çeşitli yaralarda meydana geldiğinde zarar şekli de buna bağlıdır. Genç sürgünlerde yaprak, çiçek ve meyve dökümü sonucu yaralarda meydana gelen siğillerle genç dallar çıplaklaşır. Krem - yeşil renkte canlı ur ve siğiller içinde bulunan bakteri nemli ve yağışlı havalarda bu taze ur ve siğillerin yüzeyine çıkar. Buradan yağmur suları, rüzgar ve böceklerle kolayca yayılır. Sırıkla hasat ve bulaşık aşı kalemleri de hastalığın yayılmasını sağlar.

Kültürel Önlemler

Zeytin dikimine elverişli olmayan yerlerde bilhassa sık sık don olaylarının meydana geldiği yerlerde zeytin dikiminden vazgeçilmeli. Fazla su tutan, tabanı killi topraklara zeytin dikiminden kaçınılmalı, dikim yapılmışsa toprağın fazla suyu, kurutma hendekleri açmak suretiyle akıtılmalı, Zeytinlik sağlıklı fidanlarla tesis edilmeli, Aşı kalemleri kansersiz zeytinlikten alınmalı ve aşı aletlerinin temiz olmasına dikkat edilmeli, Kanserli ağaçların budama işlerini nemli ve yağışlı günlerde yapmamalı, aletleri sık sık % 3'liik lizol eriyiği veya % 10'luk sodyum hipoklorit eriyiğine batırılmalı, Ağaçlara gereğinden fazla azotlu gübre verilmemeli, bunun yerine kompoze gübre verilmeli, Zeytin ağaçlarında sırıkla hasat yapmaktan vazgeçilmeli veya dallan zedelemeyecek şekilde önlemler alınmalı, Budama artıkları hemen yakılmalı, Budama yerlerine önce % 5'lik göztaşı eriyiği, kuruduktan sonra da aşı macunu sürülmeli, Budama aletleri sık sık % 3'lük lizol veya % 10'luk sodyum hipoklorid eriyiğine batırılarak budama yapılmalı ve sağlam kısımlara hastalık bulaştırılmamalıdır.

Kimyasal Mücadele

Ağacın her tarafı iyice ilaçlanmalıdır.

İlaçlama Zamanı

Ege ve Akdeniz Bölgelerinde kanserle bulaşık zeytinlikler iki yıl budama yapmaksızın yılda 4 defa % 1 - 2 oranında Bordo Bulamacı ile ilaçlanır. İki yılın sonunda Temmuz - Ağustos aylarında budama yapılır. Karadeniz Bölgesinde ise II. ilaçlama ( Şubatta) yapılmaz, ancak dolu ve don zararı olursa Şubat ilaçlaması yapılır. Diğer üç devredeki ilaçlamalar yapılır. 1. İlaçlama: Aralık sonunda hasattan hemen sonra, 2. İlaçlama: Şubat sonunda dolu, don zararından sonra, 3. İlaçlama: ilkbahar yağmurları başlamadan önce, 4. İlaçlama: Sonbahar yağmurları başlamadan önce.