Latincesi

Hastalık Tanımı

Gövdesi silindir şeklinde olan kör fareler kuyruksuzdur. Gözler dumura uğramış olup deriden bir perde ile örtülüdür. Kulak kepçesi olmayıp kulak, 3-4 mm., çapında bir çember görünümünde olup, tüyler arasında bir kabartı gibidir. Ön ayaklar ve burun çok sertleşmiş olup kazıcı tipte gelişmiştir. Sırt tüyleri dip kısımda koyu gri, üst kısımda kızılmış! gri renkte ve yumuşaktır. Karın ve kulak bölgesi koyu, başın ön tarafı ise gri renktedir. Vücudun yanlarında sırt ve karın renklerini ayıran belirli bir yan çizgi yoktur. Vücut uzunluğu 172 - 235 mm., arka ayak 23 - 30 mm. dir. Çiftleşme dönemleri dışında toprak altı sistemlerinde tek başlarına yaşarlar. Çiftleşme dönemi Kasım sonundan Şubat ayına kadar devam eder. Gebelik süresi 30 gün kadardır. Mart ve Nisan aylarında bir tek doğumda 2- 4 yavru verirler. Yeni doğan yavrular hemen hemen 5 gr ağırlıkta ve 50 mm. kadar uzunluktadır. 4-6 haftalık yavrular yuvalarını terk ederler. Kör fareler kış uykusuna yatmaz. Kışın iklim koşullarına bağlı olarak toprak yüzeyinde 4 m kadar derine inmektedirler. Burada yazın depo ettikleri bitkileri yiyerek beslenir ve kış soğuklarından korunurlar. Bir tek kör fare 1- 15-da'lık bir alanda faaliyet gösterebilir. Sistemlerini kazarken toprağı dışarı atar ve irili ufaklı kümeler oluştururlar. Bu toprak kümelerinin bir kısmı üreme, bir kısmı da oturma kümecikleridir. Üreme tepeciklerinin yapımı sonbahar yağmurlarından hemen sonra başlar. Kör fareler toprak yüzüne nadiren geceleri çıkarlar. Sistemlerine ait açılmış bir deliği hiç bir zaman açık bırakmazlar. Açılmış delikleri kapatmamaları, açık galeri yüzünden hava ve ses titreşimlerinin hayvana uyarıcı etki yapması sonucu olmaktadır.

Yaşayış

Bitki köklerine, özellikle yumrulu bitkilere zarar verirler. Ayrıca toprak altı sistemlerinde dolaşırken bitkilerin toprak altı kısımlarını keserek zarar verirler. Kazdıkları geniş ve dolambaçlı toprak altı sistemleri yüzünden sulama işlerini de aksatabilirler. Savaşım yapılmadığı takdirde yoğunluğa bağlı olarak ekonomik önemde zararlar oluştururlar. Devamlı sulanan araziler hariç, yurdumuzun hemen her bölgesinde bulunurlar.

Kültürel Önlemler

En önemli predatörleri ise köpek, tilki, puhu kuşu ( Buho huho ), kulaklı baykuş ( Osio otits ) ve peçeli baykuş ( Tyto a Iha ) dir. Kör fare sistemleri su altında bırakılarak kör fareler öldürülebilir Kör farelere karşı gerek gaz ve gerekse yem halinde uygulanan kimyasal maddelerden etkili bir sonuç alınamamıştır. Bu nedenle bugün için kör farelere karşı en etkili mücadele yöntemi mekaniksel olarak, Beypazarı tipi kör fare kapanlarının kullanılmasıdır.

Kimyasal Mücadele

En taze toprak yığını saptanır ve topraklan bir kürekle aktarılarak delik ağzı bulunur. Ortaya çıkarılan delik ağzına bir çubuk sokularak 20 - 30 cm. lik delik uzunluğunun düz olmasına ve bu kısma başka bir galerinin açılmamış bulunmasına dikkat edilir. Kıvrımlar varsa giderilinceye kadar kazılır. Sonra kazma sırasında galerinin içine giden topraklar iyice temizlenir. Daha sonra kapan kurulu olarak kapan levhası delik ağzına gelecek şekilde yerleştirilir. Delik ağzı bir miktar otla örtülür. Kurulmuş olan kapanlar sık sık kontrol edilir. Galeri açma işleminde iki galeri çıkarsa her ikisine de kapan kurulmalıdır. Bunlardan birinde kör fare yakalanmış, diğerine taze toprak getirilmemişse her iki kapan da alınıp başka sistemlere kurulmalıdır.

İlaçlama Zamanı

Çok soğuk kış günleri dışında yıl boyunca her zaman kapan kurulabilir.