Latincesi

Hastalık Tanımı

Erginlerin vücut uzunlukları 1.1 - 2.0 mm arasında değişir. Kanatlı ve kanatsız formaları vardır. Kanatsız yaz viviparlarında ergin 1,2-2,0 mm vücut uzunluğunda ve çok değişik renklerde olabilir. Örneğin, bu renk sarı, sarı yeşil, açık veya koyu yeşil ile siyah arasında değişebilir. Anten renkleri de soluk sandan esmer renge kadar farklı renkler gösterebilir. Gözler siyahtır. Mum borucukları zeytin yeşili veya koyu yeşil ile siyah olabilir. Bu borucukların taban kısımları geniş ve silindir şeklindedir. Kanatlı viviparların nimfleri genellikle yeşil renkli olup abdomenin üst kısmı ten rengindedir. Ayrıca, abdomenin üzeri koyu ve açık renklerin kaynaşmış olması nedeniyle mozaik şeklinde görünmektedir. Erginlerde ise baş ve thorax siyah, abdomen sarı yeşil renklidir. Abdomenin yanlan ile mum borucuklarinmin tabanının arkası lekelidir. Antenler vücuttan kısadır ve renkleri sarı ile siyah arasında değişiklik gösterir. Bacaklar soluk sarı, tarsus ve tibia'ların uçları siyahtır. Mum borucukları siyah renkli ve kaşık şeklindedir. Yanlarında 2 - 3 kıl bulunabilir. Kanatlar sarı, sarimtrak, sarımsı yeşil veya gri renkli ve stigmalidir. Kanat damarları da siyah veya açık renkli ve ince yapılıştadır. Bu formun vücut uzunluğuda 1. 1-1.9 mm'dir. Yaprak biti kışı yumurta döneminde geçirir. İlkbaharla birlikte bu yumurtalardan nimfler meydana gelir. Bu nimfler olgunluğa erişir erişmez partenogenetik olarak çoğalırlar. İlkbahar sonlarına doğru kanatlı formlar meydana gelir. Bunlar göç ederek çeşitli konukçulara geçerler. Bu konukçular üzerinde de çoğalmalarına devam ederler. Sonbahara doğru havaların soğuması ile, kanatlı dişiler ilk konukçularına dönerek burada sexüel dişileri meydana getirirler. Bu dişiler, yazlık konukçu bitkilerden gelen erkeklerle çiftleşir ve dişiler döllenmiş olan yumurtalarını kışı geçirmek üzere kışlık konukçularının kabukları altına bırakırlar. Yılda çok döl verir. Hava sıcaklığının yükselişi zararlı yoğunluğunun azalmasına neden olmaktadır.

Yaşayış

Yaprakbiti hem nimf hem de ergin devrede bitkinin gövde yaprak ve çiçek tomurcuklarından özsuyu emerek zarar yapar. Emilen yerlerde renk kaybolur. Ayrıca, salgılamış oldukları tatlı maddeler nedeni ile zararlı olurlar. Bu salgılar üzerinde saprofit mantarlar gelişerek çoğalır ve böyle yerlerde renk siyaha döner. Halk arasında bu görünüş ballık, karaballık veya fumajin diye isimlendirilir. Çoğu zaman bu salgılara, tatlı olduklarından karınca ve arılar dolar. Rüzgarlarla gelen toz ve toprak salgılar üstüne yapışır. Bu durumlarda bitkide gelişmede durgunluk, renk bozuklukları meydana gelir. Gelişmeyen bitkilerden az ürün elde edilir. Dolayısı ile zararlı ekonomik açıdan önem kazanmış olmaktadır. Bu zararlıya Ege ve Akdeniz Bölgelerinin susam ekimi yapılan alanların pek çoğunda görmek mümkündür.

Kültürel Önlemler

Tarlaların yabancı otlardan temiz olması ve tarlalarda bitki artıklarının bulundurulmaması gerekir.

Kimyasal Mücadele

İlaçlamadan önce dekara gidecek su miktarı kalibrasyonla bulunmalıdır. İlaç su karışımı hazırlanırken ilaç önce bir kova içinde bulunan 2-3 litre su ile iyice karıştırılmalıdır. İlaçlamalar çiğ kalktıktan sonra sabah erken veya akşam geç saatlerde, rüzgarsız bir havada yaprakların alt yüzlerini de ıslatacak şekilde yapılmalıdır.

İlaçlama Zamanı

Bir yaprağa ortalama 5 adet yaprak biti düştüğünde mücadeleye geçilir.