Latincesi

Hastalık Tanımı

Kelebek vücut uzunluğu ortalama erkeklerde 11, dişilerde 15 mm' dir. Gerilmiş kanat genişliği ise 25-30 mm' dir. Kelebeğin esas rengi beyaz, sırt ve karın kül rengine çalan bozdur. Bazı erkek, dişi ergin bireylerde üst kanatlarda siyah nokta şeklinde lekeler mevcuttur. Karnin sırt tarafında siyah noktacıklardan oluşan zig-zag gibi bir sıra şerit, abdomenin sonuna kadar uzanmıştır. Yumurta 0.5-0.6 mm çaplı, krem rengindedir. Paket halinde bıraktığı yumurtaları bir sıvı ile birbirine ve yaprağa yapıştırır, üzerlerini abdomenin sonundaki yeşilimsi beyaz kıllarla örter. Yumurta kümeleri yeşilimsi beyaz görünümleriyle kolayca fark edilmektedir. Larvaların vücudu değişik boyutta, siyah ve her halkasına da dörder adet portakal renkli benek ile bu beneklerden çıkan kıllar ile bezenmiştir. Başları siyah, göğüs bacakları koyu boz renkte, karın bacakları ise donuk sarıdır. Olgun larvalar 2.5 - 3.5 cm. dir. Kışı pupa halinde geçirir. Kışlayan pupalardan meydana gelen kelebek uçuşu, mayıs ayının ilk haftasında ile üçüncü haftasında, İkinci döle ait kelebek çıkışları ise temmuz ayının üçüncü haftasına rastlar. Her iki dölün kelebek uçuş süresi 24-33 gün sürmesine karşın, kelebeklerin yaşama süresi 4-15 gündür. Dişiler yumurtalarını genel olarak yaprakların alt, bazen de üst yüzlerine bırakabilirler. Yumurta 1-3 günde açılır. Larvalar açılış sırasında yumurta kabuklarını kısmen yiyip müşterek yuvalarını örmeye başlarlar. H. cunea ağaçların toprak ile birleştiği yerlerde ağaç kabuğun da ve çok yaşlı ağaçların kovuklarında binaların çatı saçakları arasında bir koza içine pupa olmaktadır. Yılda 2-3 döl verebilmektedir.

Yaşayış

Yumurta kümelerinden çıkan larvalar, yaprağın alt yüzünde ipeksi ağlar örerler, sonra gitgide ağı arttırmak suretiyle daldaki diğer yapraklarda ilk yaprağı bağlarlar. Genç larvalar yaprağın parankimasını üst epidermise kadar yerler. Daha sonra yaprağın üst yüzeyine geçerek üst epidermisi tahrip ederler. Olgunlaşmaya başlayan larvalar ağ kümelerinden çıkarak bireysel yaşamaya başlar ve yaprakları sadece ana damarları kalacak şekilde yerler. Ayrıca körpe ve olgunlaşmaya başlayan meyveleri de yiyerek ürünün azalmasına veya tamamen yok olmasına neden olurlar. Marmara Bölgesi (Trakya'nın tamamı), Karadeniz ve Kuzey Ege'de bulunduğu bilinmektedir.

Kültürel Önlemler

Meyve zararlıları arasında oldukça fazla parazitoit ve predatörlere sahip olan bir zararlıdır. Aşağıdaki yararlıları saptanmıştır. Kuşlardan: Passer domesticus, Passer montanus, Parus majör, Cuculus canorus ve Oriolus orlolus. Predatörlerden: Arma coştun Fabr. Chrysopa vulgaris Schneid, ve Polisler yalıca L. Parazitoidlerden: Pimpla instigator Fabr. Pimpla examinator F., Theronie ata-lantac Ped., Pimpla turioneüa L., Paniscus testaceus Grav. ve P\racınon aust ricana (Ichnenrnonidae). Phychopays omnivorus Wolk., Monodon tomerus Wolk., Monoratamerus vire-us Thomus., Dibrachus çavuş Wolk., Trichogramma evanescens Westw. (Trichogram-matidae). Apantelles sp. (Braconidae) Tachina larvanın L., Tachina fallax Meig Pales pavida Meig., Campsilura concinnata Meig., Sarcophaga carnaria (Tachinidae) Bakterilerden: Bacillus thuringiensis Berliner • Kısa gövdeli ağaçlara bırakılan yumurta paketleri toplanıp imha edilmelidir. • Haziran ve ağustos aylarında H. cunea ile bulaşık ağaçlar üzerinde ağ içinde bulunan larva kümeleri kesilip yakılmak suretiyle imha edilmelidir. • Haziran veya ağustos aylarında H. cunea ile bulaşık ağaçlarda oluklu karton şeritler (tuzak bantlar), saman ve otlardan yapılmış olan kuşaklar (50-60 cm uzunluğunda ve 10-15 cm eninde ) ağaçların gövdelerinde bir veya iki yerde iple bağlanmalıdır. Bu kuşaklar, pupa olmak için toplanan larvalarla beraber imha etmelidir. Biyolojik Mücadele Marmara Bölgesinin çeşitli yerlerinden toplanan H. cunea 'nin pupalarının bazen % 70'in üzerinde parazitlendiği görülmüştür. Doğal dengeyi bozmamak amacıyla özellikle dut ve orman alanlarında bulunan ağaçların mutlak- suretle mücadelesi Bacullis thuringiensis içeren bir preparatla yapılması gerekir. Bu gibi alanlarda insektisit kullanılmamalıdır.

Kimyasal Mücadele

Tozlama ve ilaçlamayı uygularken ağaçların içten dışa, tepeden aşağıya her taraflarının iyice ilaçlanması veya tozlama temin edilmelidir.

İlaçlama Zamanı

İlaçlı mücadele, haziran veya ağustos aylarında (3. döl çıkarsa eylül ayında) larvalar epidermisler arasından çıkıp ağlarını örmeğe başladıkları zaman (larvalar 2. ve 3. gelişme döneminde olduğunda) veya yumurta kümelerindeki bütün yumurtalar açıldığında başlamalıdır. Her döle karşı ilaçlama bir kez yapılmalıdır. Vegetasyon devresince bir ağaç bile bulaşık olsa ilaçlama zorunlu olarak yapılmalıdır.